ŞİİR

       

Baba
	Yıllardır özlemle bekledim beni sevmeni sana benzemek sana ait bir şeylere dokunmak senin kokunu duymak varlığını hissetmek benim için bir ibadetti sanki kimseye benzemezdi kapı çalışın anlardım senin geldiğini koşarak atılırdım boynuna sende severdin beni ama pek belli etmezdin. Soğuk mesafelerin gelirdi sıcak sevgi dolu kollarından önce hep kursağımda kalmıştır sana söyleceğim sözlerim sevgimi bile anlatmayı bırak göstermeye korkardım ama yine de vazgeçmezdim seni sevmekten önce büyüdüm artık soğuk mesafeler kalkmıştı ortadan arkadaş oluverdik seninle derdime ortak yoluma yoldaş oldun. Bıkmadan usanmadan sevdim seni sevgin karşılıklıydı elbet ama hiç belli etmiyordun. Sen içinde bense hevesim kursağında kalmış bitap bir biçimde yinede pişman olmadım seni sevmekten sana söylemediğim çok şey var be BABA mesela seni ne kadar çok sevdiğimi sensizlikten korktuğumu yokluğuna dayanamayacağıma ben seni çok seviyorum be BABA.              Baba 2         Ne hayaller kurmuştuk? Bir sabah çıkıp şu kapıdan,geri dönememeyi hiç düşünmeden, Ne hayalller kurmuştuk?... Öyle ya, Hayallerimizin içine unuttuuğumuz, Hiç hesaba katmadığımız bu ölüm neden yoktu baba? Hani bu sene evimizin temelini atacaktın? Hani düğünümde en çok kaşığı sen kıracaktın? Sen kazandın sen! Galatasaray artık şampiyon Ve ben sigarayı bıraktım baba.... Elmalar çiçek açtı göremeden Koyunlar kuzu verdi süremeden Bayramlar oldu elin öptürmeden, Çekip gittin,perişan etin baba... Dertliyim bulur musun dermanımı? Ağlasam duyar mısın feryadımı? Şimdiden öksüz koydular adımı Gittin,bizi perşan ettin baba... Hani bu sene evimizin temelini atacaktın? Hani düğünümde en çok kaşığı sen kıracaktın? Sen kazandın sen! Galatasaray artık şampiyon Ve ben sigarayı bıraktım baba... Bahar   Bir bahar sabahı beni terk edip gittin Hiç acımadan, gözyaşlarımı hesaba katmadan Merak ediyorum bunu neden yaptın Oysa ben, sen yanımdayken Bayramlıklarını giymiş öksüz çocuk gibi sevinirdim Gök yüzündeki yıldızları yeryüzüne indirirdim Sensiz olduğum anlardaysa Bilir misin sensiz yatağımda seni düşlerdim Yağmurlu gecelerde üşürdüm Senin yerine yastığıma sarılırdım Kar yağdığında çocuklar gibi sevinir, kıpır kıpır olurdu içim Mevsimlerden en fazla kış mevsimini severdim Sormuyorsun neden kış mevsimini sevdiğimi Çünkü kış geceleri soğuk ama gündüzleri ağaçlar gelinlik giymiş gibi olurlar Ve ben seni düşlerim gelinliğimle beraber Kıştan sonra bahar gelir Sana kavuşma mevsimidir bahar, aynı zamanda terk edip gittiğin mevsimdir Ve yaz geceleri aşkın gibi yakar içimi Güzün gelmesiyle yapraklar sararıp dökülür Ben de onlar gibi solarım Yine mevsimlerden kış Eskisi gibi sevmiyorum kış mevsimini artık Çünkü ardından gelen bahar Ve de sensiz gelen bu kaçıncı bahar. Acemi Aşık   ikimiz de acemi birer aşıktık o zamanlar sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun bense kendimi usta zannediyordum bu işlerde yağmur gibi akıp giden yıllardan geriye ne kaldığını bilmiyordum seni tanıyana dek ama farkındaydım yinede ne zaman seninle olsam tanıdık bir kus cıvıltısıyla uyanıyordum her sabah şimdi ise kırılgan mektuplar yazıyorum hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden namımın olsun ben sende ülkemi sevdim hüzün dolu yağmurlarla tasan boynu bükük nehirleri ben sende yolları sevdim dallarına hiç bir kusun kopmaya bile yanaşmadığı ağaçlarla kaplı yolları ikimizde acemi birer asıktık o zamanlar ve çoğu zaman ne yapacağımızı bile bilmeden serseri dolaşırdık sokaklarda!!!... Acı Son   Her gece hayallerimle yok olurum bu hayattan Sen yoksun ya bir ateş düşer şurama Ağlarım Ama bilirim gözyaşımın duramacağını Sonra yıldızlara bakarım, karanlık olur her yer Korkarım Sen yoksun ya acır yine sol yanım Üşürüm Geceler boyu ve şimdi bitti her şey. Acıyı Tatma   Hasretim var bölük, Yar gelmez. Hayatım sönük, Sevgili beni istemez. Kalbim bin bir parçalaya bölük, Gel de sen yaşa, Sev ama acıyı tatma, Tattım acıyı, Şimdi gel de bu hasretle yaşa, Acıyı tatmak bir şey değil, Her gün hasretle geleceği günü beklemek, İşte budur beni bana koyan… Her gün ömrümden ömür çalan… Martı   Önce kanadını kırdılar Artık uçamazdı Aldırmadı Martı Sonra Ayağına vurdular Ağırca prangayı Artık koşamazdı Aldırmadı Martı Derken diline kilit vurdular eğiverdi başını bir daha kaldırmadı Bunu kaldıramadı   Elâ gözlüm ben bu ilden gideyim Zülfü perişanım kal melil melil Kerem et aklından çıkarma beni Ağla göz yaşını sil melil melil Yekin ey sevdiğim sen seni düzelt Karayı bağla da beyazı çöz at Doldur ver bâdeyi bir dahi uzat Ayrılık şerbetin ver melil melil Elvan çiçeklerden sokma başına Kudret kalemini çekme kaşına Beni unutursan doyma yaşına Gez benim aşkımla yâr melil melil Karac'oğlan der ki ölüp ölünce Ben de güzel sevdim kendi halimce Varıp gurbet ile vâsıl olunca Dostlardan haberim al melil melil Fani Dünya Yılların tortusu mudur ki şu gönlümüze çöken Derdimin yorgunluğudur anam hep belimi büken Zamanla unuturum dediğim şu tozlu hikayem Okudun durdun bana, sen Zalimsin Dünya Öylesine temizdi ki düşlerim, öylesine saf manalı Bense hiç tadamadım o düşümdeki mutlu hayatı Gençliğimin en tozpembesindeki güzel zamanı Kara bir buluta çevirdin, sen Hayınsın dünya Neden hiç güldürmedin bizi hep ağlattın!! Hülya kızı, Fatmamı anasız öksüz bıraktın!! Bu mudur senin kitabın, bu mudur kanunun! İyileri defterinden silensin dünya Umutlarla mutlulukları hep bekledik durduk Bir tadımlıktır ancak senin verebildiğin mutluluk Gönüllerimiz yorgundur, içimiz hep buruk Mutluluğa giden yolları kesensin dünya Gülen yüzümüzü görenler bizlere imrendi Bilirler mi ki ciğerimizdeki kanayan yareleri Sen değil misin Aslı’dan ayıran Kerem’i Sevdiklerini ciğerinden sökensin dünya Yine aldanıp bundan sonra sana güvenemem Herşeyimle Mevla’ya sığındım ben senin şerrinden Bir ahım vardır ki dağları taşları oynatır yerinden Ciğerimi ateşlerde dağlayansın dünya. Birgün bu çektirdiğini ödersin dünya. N'olur Tüm dualarım seninle İyileşmen için sadece Her şeyi harcıyorum kendimden Senin gülen yüzüne ihtiyacım var Mevsimlerim güneşlerine muhtaç Çiçeklerim Sevinç gözyaşlarına Umutlarım çocukluğunla büyüdü Gözlerim şimdiye kadar yolu Işığınla aldı Çıkış kapılarını sen buldun açmazlarımdan Umudumu sen taşırdın içimde Her şeye yetti Ölmek istediğim zamanlarda Benim için benimle savaştın Azarladın beni bir çocuk gibi Boşluklarımı öğrettin bana Doldurdun beni Sevginle yaşadım N’olur iyileş N’olur tekrar gül yüzüme Umudumu kaldır yattığı yerden Sana hesap soran yok saatlerden Senin geçtiğin yollardan geçemiyorum N’olur tut elimi Beni bırakma Tüm dualarım seninle İyileşmen için sadece Hekimler bekliyor gülen yüzünü Öğlen paydoslarında ben evime Adını bağırıyorum Yokluğuna alıştırmadığım odama Seni bağırıyorum Beni karanlıkta bırakma Umutlarım çocukluğunla büyüdü Gözlerim şimdiye kadar yolu Işığınla aldı Üç Adam Şu dünyada üç adamın işi zor Biri korkak, biri tembel, biri mert Benim yüreğime üç mesele kor Biri hasret, biri vuslat, biri dert Ağlayarak doğdu bunca gülenler Dirilerek geldi bunca ölenler Üç ihtiyaç duydu hasta olanlar Biri kaldır, biri yatır, biri ört Bak neler halketmiş Yaradan bize Sınır koymuş gece ile gündüze Üç eşya dünyada çok batar göze Biri sıvı, biri yumşak, biri sert Üç derdin geçilmez oldu önüne Yalnız bugün kefil, yarına düne Ömür çıkar gider üç merdivene Biri çocuk, biri gençlik, biri kart Adem olan üç hal ile bilinir Elden, dilden, belden mesul olunur Her varlığın üç ciheti bulunur Biri öndür, biri yandır, biri art Üç kanaldan gelir benim kudretim Doğru sözü söyler iken ifritim Hayatımda üç mahluka nefretim Biri aslan, biri yılan, biri kurt Gökyüzünde üç ışık var dolaşır Ay güneşten, güneş aydan bölüşür İnsan oğlu üç amaca çalışır Biri servet, biri kudret, biri yurt Nedir bilmem sevenlerin muradı Acıdır tatlıdır dünyanın tadı Yalnızca Mahzuni Şerifin adı Kimi Türk der, kimi gavur, kimi kürt  Padişah  Padişah ferman yazmış  Sevdiğimi benden çalmış  Gizlice duygularımla oynamış Padişah filan dinlemem Sevdiğimi kimselere yar etmem İster assın, ister kessin Onsuz zaten ölürüm ben... Dostlarım fermanı uygulamak için Birbiriyle yarışmış Dost sandım hepsi küstahmış Zor günümde yanımda değil, karşımdaymış Onlar sevdiğimi benden çalmış Kim ne derse desin Padişah mı? İster assın ister kessin Onsuz zaten ölürüm ben...

Yolculuk Var

bir yolculuk var aklımda
son durağı olmayan
bir yol var önümde
sonu sana varmayan

bir aşk var içimde
senden,sevginden öte
bir yürek var bende
segilileri değil,sevgiyi seven

bir yolculuk var aklımda
belki yunuslarla okyanusda
belki martılarla,gökyüzünde
ya da arılarla polenlere

bir umut var içimde
umudu olmayan
ve bir sen varsın bende
belki bir resimde,belki bir şiirde
belki,belki de koca bir ömürde

şimdi bir ben var bende
olurmuyum bir daha olduğum kadar sende
ve bir ben var bende
olmayacak asla olduğu kadar sende